حذف بيولوژيكي نيتروژن
حذف بيولوژيكي نيتروژن
فرآيند لادزاگ-اتینگر MLE يكي از مرسوم ترين روش ها براي حذف بيولوژيكي نيتروژن است و مي تواند به آساني با تاسيسات موجود لجن فعال ، تطابق پيدا كند. ساختارهاي مختلف فرآيند لجن فعال براي انجام حذف بيولوژيكي نيتروژن استفاده شده است. انتخاب يك فرآيند خاص براي حذف بيولوژيكي نيتروژن به شرايط ويژه مكاني، تجهيزات و فرآيندهاي موجود و نيازهاي تصفيه بستگي دارد. مزايا و محدوديت هاي فرآيندهايي كه بطور معمول استفاده مي شود. توانايي تصفيه آنها بر حسب غلظت نيتروژن كل پـساب خروجي بیان شده است.
مقدار حذف نيتروژن بوسيله حجم واقعي برگشت داخلي جريان بـه منطقه انوكسيك محدود شده است و معمولاً فرآيند براي رساندن غلظت كل نيتروژن پـساب خروجي بـه 5-10 mg/l استفاده مي شود. در قسمتي كه برگشت جريان وجود دارد بايد غلظت اكسيژن محلول كنترل گردد تا ميزان اكسيژن محلول ورودي به ناحيه انوكسيك محدود شود.
همچنين فرآيند تغذيه مرحله اي براي رساندن غلظت نيتروژن كل خروجي به كمتر از 10 mg/l قابل كاربرد اسـت. اگرچه از نظر تئوري، رساندن غلظت كل نيتروژن پساب خروجي به مقادير كمتر (محدوده اي كمتر از 3-5 mg/l با استفاده از روش تغذيه مرحله اي BNR همراه بـا جريان برگشتي امكان پذير اسـت. مانند فرآينـد MLE در مرحله آخر فرآيند تغذيه مرحله اي هوازي /
انوكسيك. مطابق با فرآيند ، MLEغلظت اكسيژن محلول خروجي ناحيه هوازي بايـد كنترل شود تا اكسيژن محلول اضافي در ناحيـه انوكـسيك كـاهش يابـد.
در نمونه اي از فرآيندهاي تغذيه مرحله اي، نقاط كنترل اكسيژن محلول بيشتري مـورد نياز است. براي بهينه كردن حجم راكتور تغذيه مرحله اي در حذف نيتروژن، كنترل و اندازه گيري نحوه تقـسيم جريان ورودي ضروري است. فرآيند راكتور منقطع متوالي براي حذف نيتروژن ، انعطاف پذيري زيادي دارد. اختلاط در حين دوره پر شدن، فرصتي را براي حذف نيتروژن در شرايط انوكسيك فراهم مي كند. غلظت اكسيژن محلول در حين دوره واكنش هوادهي ممكن است دوره اي باشد تا از اين طريق دوره هاي بهره برداري انوكسيك فراهم شود . طرح هاي راكتور تخليه منقطع ، انعطاف پذيري كمتري نسبت به فرآيند SBRدارند؛ زيرا همانند فرآيند ، MLEبخش زيادي از حذف نيترات به جريان برگشت داخلي بستگي دارد.
فرآيند نيتروكس، بيودنيترو و نهر اكسيداسيون با كنترل اكسيژن ، همگي فرآيندهايي هـستند كه داراي حجم بزرگ راكتور براي حذف نيتروژن مي باشند و روش هاي مختلفي براي بهينه كردن حذف بيولوژيكي نيتروژن در سيستم هاي نهر اكسيداسيون ارائـه مي كنند. در فرآيند بيودنيترو، غلظت هاي خيلي كم نيتروژن كل پساب خروجي (كمتر از 5 mg/l ) گزارش شده است . محدوده غلظت نيتروژن كل پساب خروجي در فرآيند نيتروكس معمولاً بين 5-8 mg/l مي باشد. در حين زماني كه فرآيند نيتروكس هوادهي نمي شود، آمونياك در نهر اكسيداسيون تجمع مي يابد و منجر به غلظت بالاتر ازت آمونياكي در پساب خروجي فرآيند مي شود. غلظت نيتروژن كل و ازت آمونياكي به حجم كل راكتور و غلظت نيتروژن ورودي بستگي دارد.