انواع پمپ های فاضلاب

انواع پمپ های فاضلاب شامل پمپ هاي فاضلاب با هواي فشرده ، پمپ هاي فاضلاب با جريان هوا ،  پمپ هاي پيچوار و پمپهاي دوراني می باشد. هریک از این پمپ ها در شرایط خاص مربوطه مورد استفاده قرار می گیرد. پمپ های دورانی (Rotary Pump) خود به انواع محتلفی تقسیم می گردد. اصول کار پمپ های دورانی بر استفاده از نیروی گریز از مرکز ناشی از دوران پره های متحرك پایه گذاری شده است. ذرات آب یا فاضلاب به کمک پره های نامبرده به سوی پره ها و مجاری های هدایت کننده و بوسیله آنها به سوی لوله خروجی پمپ فرستاده و فشرده می شوند.

در شبكه جمع آوری فاضلاب امروزه بجز در موارد استثنائی در بیشتر ایستگاه های پمپاژ فاضلاب از پمپ های دورانی استفاده می شود. برتری این پمپ ها در ارزانی آنها ، کاربرد آسانتر و ایمنی بیشتر در کار می باشد. عیب این پمپ ها حساسیت آنها در برابر مواد معلق در فاضلاب است که با تغییراتی در شكل و تعداد پره ها می توان از این حساسیت کاست. از نقطه نظر شكل و تعداد پره ها بسته به نوع فاضلاب و مقدار مواد معلق در آن پمپ های دورانی زیر بكار برده می شوند :

• پمپ هاي شعاعي يک پره اي

در این پمپ ها  فاضلاب در امتداد محور وارد پمپ شده و در امتداد شعاع بیرون می رود. برای کاهش حساسیت این پمپ در برابر مواد معلق و درشت فاضلاب پره های آنرا به یک عدد تقلیل داده اند. سرعت دورانی و دبی این پمپ ها کم و در حدود 15 تا 150 لیتر در ثانیه و ارتفاع مانومتری آنها نسبتا خوب و در حدود 5 تا 25 متر است. این پمپ ها را برای پمپاژ فاضلاب های بسیار آلوده که دارای مقدار زائد مواد معلق الیافی شكل می باشند (مانند فاضلاب کارخانجات نساجی) بكار می برند. بسته به ساختمان پمپ ، قطعات سخت و درشتی به بزرگی چندین سانتیمتر نیز میتوانند از درون این پمپ ها بگذرند. 

• پمپ هاي شعاعي دو يا سه پره اي

افزایش تعداد پره ها در این پمپ ها سبب افزایش دبی آنها به حدود 50تا 500لیتر در ثانیه و افزایش حساسیت آنها در برابر مواد معلق می گردد. معمولا نوع دو پره ای این پمپ ها بیشتر ساخته می شود. ارتفاع مانومتری این پمپها در حدود 5تا 50متر است. 

• پمپ هاي با پروانه ي مارپيچي

این پمپ ها را با پره های باز و یا با پره های بسته برای پمپاژ فاضلاب هایی که تصفیه مقدماتی ساده ای شده باشند (مثلا از شبكه آشغالگیر گذشته باشند) بكار می برند. این پمپ ها محوری هستند و فاضلاب در امتداد محور پمپ وارد و با زاویه ای کمتر از 23درجه نسبت به محور بیرون می رود. تعداد پره ها معمولا سه عدد و حداکثر چهار عدد پیش بینی می شود، ارتفاع مانومتری در این پمپ ها پره 3 تا 5 متر است. برای دبی های در حدود 500 تا 1500 لیتر بر ثانیه به کار می رود. 

• پمپ هاي استوانه اي

این پمپ ها دارای پروانه هایی هستند که فاصلاب را در امتداد محور هدایت کرده و توسط زانویی که محور از دیواره آن می گذرد به بیرون فرستاده می شود، در محل گذر محور دوران پمپ از زانویی با کمک کاسه تند ویژه ای آب بندی کامل انجام می گیرد. این پمپ ها بسته به ساختمان و سرعت دوران ویژه آنها ممكن است نیمه محوری یا محوری باشند. کاربرد این پمپ ها برای فاضلاب های ناشی از بارندگی و یا فاضلاب های خانگی بسیار رقیق شده مناسب است. این پمپ ها دبی های زیاد و در حدود 1000 تا 3500 لیتر در ثانیه و ارتفاع های مانومتری در حدود 8تا 25 متر را می تواند تامین کند.

• پمپ هاي پروانه اي

این پمپ ها انواع پمپ های فاضلاب نوع محوری می باشند که در آنها فاضلاب در امتداد محور وارد پمپ شده و در امتداد محور از پروانه ها بیرون میرود. زاویه پره های این پمپ ها ممكن است ثابت نبوده و با فرمانی درپ حین دوران تغییر نماید. پمپ های پروانه ای را که پره آن قابل تنظیم است بنام پمپ های کاپلان می نامند. کاربرد پمپ های پروانه ای برای فاضلاب های ناشی از بارندگی و یا فاضلابهای خانگی بسیار رقیق شده و یا نسبتا تصفیه شده مناسب است. این پمپ ها می توانند دبی های بسیار زیاد در حدود 500تا 5000لیتر در ثانیه را به ارتفاع مانومتری کم و در حدود 2تا 8متر بفرستند. . آب با کمک پره های و درون استوانه ای ، در امتداد محور حرکت می کند و سپس توسط زانوی تغییر جهت می یابد. هر دو نوع پمپ های بند اخیر در برابر مواد معلق و به ویژه مواد معلق الیافی شكل بسیار حساس ند و لذات از این گونه پمپ ها تنها برای پمپاژ فاضلابهای سطحی استفاده می شود.