ته نشینی در تصفیه آب
ته نشینی در تصفیه آب
ته نشینی در تصفیه آب برای حذف لاي (سيلت) ، ماسه ، شن و ساير ذرات معدني قابل ته نشيني استفاده مي شود.حوض پيش ته نشيني اصطلاحا دانه گير نامیده می شود. يك مخزن ته نشيني ساده است كه در آن دانه هاي همراه با آب از طريق ته نشيني ثقلي جدا مي شوند. هدف از ايجاد اين واحد حذف دانه هايي است كه به پمپ ها و ساير تجهيزات مكانيكي آسيب وارد نموده و با حركت در خطوط و مجاري انتقال، سبب خوردگي و رسوبگذاري آنها مي شوند.
همانند ساير واحدهاي پيش تصفيه ، واحد اولیه ته نشینی در تصفیه آب را مي توان در محل آبگيري و يا ابتداي تصفيه خانه به كار برد كه معمولا استفاده از آن در محل آبگير متداول تر است. همانند حوض هاي ته نشيني اين حوض ها را مي توان به دو صورت دايره اي و مستطيلي به كار برد كه نوع مستطيلي آن متداول تر است. هيدروليك جريان در حوض هاي پيش ته نشيني مشابه هيدروليك ساير انواع حوض هاي ته نشيني است.
برخي معيارهاي متداول در طراحي حوض هاي اولیه ته نشینی در تصفیه آب در جدول زیر آمده است. همچنين در شكل زیر نمونه اي از حوض دانه گير نشان داده شده است.
- تعداد حوض ۲ عدد همراه با کانال کنار گذر
- عمق ۳ تا۵ متر
- نسبت طول به عرض حداقل ۴ به ۱
- نسبت طول به عمق حداقل ۶ به ۱
- محدوده سرعت متوسط ۳تا۴/۵ متر بر دقیقه
- زمان ماند ۶تا ۱۵ دقیقه
- بارگذاری سطحی ۱۰ تا ۲۵ متر بر ساعت
در آب،ذرات كلوئيدي وجود دارند كه تنها ميتوان آنها را پس از اينكه به لحاظ فيزيكي و شيميايي تحت شرايط خاصي قرار گرفتند، ترسيب يا صاف نمود. آماده سازي شيميايي ذرات كلوئيدي را اصطلاحا انعقاد مي نامند و طي آن با افزودن مواد شيميايي خاص،خصوصيات فيزيكي ذرات كلوئيدي را به شكلي كه قابليت ته نشيني بهتري داشته باشند، اصلاح مي كنند. آماده سازي فيزيكي ذرات كلوئيدي براي ته نشيني بهتر را لخته سازي مي نامند. اين فرايند شامل به هم زدن ملايم آب است كه طي آن ذرات كلوئيدي معلق براي تماس و چسبيدن به سمت همديگر رانده مي شوند. بنابراين لخته هاي بزرگتري به وجود مي آيد كه بهتر ته نشين مي شوند. در اين فصل جزييات هيدروليكي طراحي قسمتهاي انعقاد و لخته سازي آمده است.
