تصفیه بو فاضلاب

واحد های فرآیندی یا عملیاتی فاضلاب اگر به طور نامناسب طراحی و نگهداری شوند ، می توانند منبع بوهای مختلف باشند.  مثلاً پیش تصفیه ، تصفیه مقدماتی ، صافی های چکنده ، تماس دهنده های بیولوژیکی چرخان ، لجن فعال عامل تولید بو هستند.  عملیات متعددی می توانند به جلوگیری از بو ها در واحدهای تصفیه فاضلاب کمک نمایند. این اقدامات پیشگیری به عنوان مثال شامل تمیز کردن مکانیکی سیستم های جمع اوری ، شستشوی مکرر برای حذف شن ها و آشغال های آلی ، کف روبی برای حذف رویه ها و گریس ها ، باز نگهداشتن منافذ صافی های چکنده برای حفظ بیوفیلم ها در شرایط هوازی و کاهش اسپری شدن کف در تانک های هموازی می باشد.

در سیستم های لجن فعال ، دیواره های تانک ، لوله های هوا و پخش کننده های بایستی تمز نگه داشته شوند. به وسیله افزودن کلر ، پروکسید هیدروژن ، پرمنگنات پتاسیم ، نیترات سدیم ( مثلاً فرآیند ) siemens– BIOXIDE که از نیترات جهت تبدیل سولفید محلول به سولفات استفاده می کند (آنتراکوئینون) که فرآیند احیاء سولفات را مختل می کند و نمک های آهن Fe2 یا   Fe3 نیز می توان از تولید گازهای بد بو پیشگیری نمود . اقدام دیگر پیگیری پوشاندن واحد های مولد بو و تصفیه هوای بودار قبل از آزاد شدن آن است.

روش های تصفیه بو فاضلاب

• شوینده های مرطوب

گازهای بودار با محلولی که حاول یک عامل اکسید کننده مثل کلر ، پرمنگنات پتاسیم ، پروکسید هیدروژن یا ازن است تماس داده می شود . آن گاه هوای تصفیه شده به اتمسفر تخلیه می شود . شوینده های مرطوب بیش از 90درصد گازها را حذف می کنند . هم H2Sو هم ترکیبات آلی مولد بو توسط شوینده های مرطوب حذف می شوند.  

• سوزاندن بوها

این کار به وسیله فرآیند شعله مستقیم در حرارت بین تقریباً ℃ 500تا بیش از ℃ 800یا در حرارت پایین تر در گستره 300 – 500درجه سانتی گراد به وسیله اکسیداسیون کاتالیستی ( کاتالیزور ممکن است پلاتین یا پالادیوم باشد ) انجام می پذیرد. 

• جذب سطحی به کربن فعال و محیط های دیگر

کربن فعال مساحت وسیعی ( تا 950متر مربع بر گرم کربن ) جهت جذب غیرانتخابی گازهای بدبو ایجاد میکند. این ماده به وسیله روش های حرارتی یا شیمیایی احیا می گردد . مقدار یک کیلوگرم کربن فعال می تواند 276 – 735متر مکعب هوا را تصفیه نماید کربن فعال اختصاصاً در صنایع ذوب فلزات و مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد . کربن فعال به ویژه در حذف ترکیبات بو دار حاوی سولفور از جمله متیل مر کاپتان ، دی متیل سولفید و دی متیل دی سولفید موثر است ، اما جهت آمونیاک و دیگر ترکیبات نیتروژنی ان چنان موثر نیست . جذب کننده های دیگر عبارتند از آلومینیوم فعال بارور شده با پرمنگنات پتاسیم ، مخلوط هایی از خرده چوب و اکسید آهن ، یا یک ماده جاذب شلات شده با آهن. کارآیی ماده جاذب شلات شده با آهن در
یک واحد تصفیه فاضلاب در هاوائی تحت شرایط فیلدی به اثبات رسیده است. 

• تماس دهنده های اُزن
  

ترکیبات مولد بو ، به سادگی با ازن اکسید می شوند . سولفید هیدروژن ، متیل مر کاپتان و آمین ها ، به ترتیب به گوگرد ، متیل سولفونیک اسید و اکسید های آمین اکسیده می شوند. 

• صافی کردن زیستی ( بیوفیلتراسیون )

صافی کردن زیستی عبارتست از گذراندن هوای آلوده از میان یک محیط متخلخل مرطوب ( مثلاً خاک ،پ کمپوست ) که حاوی میکروارگانیسم های چسبیده بوده و اکسیداسیون بوهای زیستی را انجام می دهند. ترکیبات بودار از فاز هوا به فاز آب منتقل شده و متعاقباً توسط میکروارگانیسم های بیوفیلم موجود روی سطح محیط متخلخل ، جذب می شوند. صافی های خاک / کمپوست Bodenfiltersمتشکل از شبکه ای از لوله های PVCسوراخ دار است که 1تا 3 متر زیر سطح خاک یا کمپوست دفن می شود. 

سوراخ های درشت خاک به سمت بالا جریان یافته و توسط ماتریکس خاک و کمپوست جذب شده و سریعاً توسط روش های میکروبیولوژیکی یا شیمیایی اکسیده می گردند به نظر می رسد که اکسداسیون گازهای بودار به وسیله عمل میکروبی راه عمده کاهش بو در صافی های زیستی ( بیوفیلترها ) باشد. جذب سطحی گازها بسته به نوع خاک ( معمولاً گیاخاک های شنی استفاده می شود ) و نوع گاز ، متغیر است. قدرت نگهداری گازها در خاک های واجد محتوای بالای مواد معدنی رسی و مواد هوموسی ، نسبتاً بالا است. محیط صافی زیستی باستی مرطوب و گرم نگه داشته شود تا فعالیت میکروبی حفظ شود و عملیات به خوبی اجرا شود. رطوبت بیوفیلتر توسط آب پاشی دوره ای بر روی سطح صافی کنترل می شود.